Środa Popielcowa, obchodzona w Kościele rzymskokatolickim jako dzień rozpoczęcia Wielkiego Postu, jest niezwykłym fenomenem religijnym, który skrywa w sobie piękną symbolikę i duchową głębię. To właśnie tego dnia wierni bardzo licznie gromadzą się, aby otrzymując popiół na swoją głowę, zamanifestować gotowość do pokuty i nawrócenia, poprzez modlitwę refleksję nad własnym życiem w celu przygotowania się do Zmartwychwstania Chrystusa. Popiół ten, będący symbolem pokuty i pokory, przypomina człowiekowi o kruchym charakterze ludzkiego życia oraz konieczności nawrócenia i odnowy duchowej.
W serbinowskiej parafii licznie zgromadzeni wierni na Liturgii o godzinie 18.00, której przewodniczył Ks. prał. Jan Biedroń, uczestniczyli w obrzędzie posypania głów poświęconym popiołem.
Podczas Liturgii, Ksiądz Proboszcz wygłosił homilię, w której ukazał znaczenie Środy Popielcowej w kontekście jej głębokiego przesłania duchowego. Rozpoczynając od refleksji nad ulotnością życia i potrzebą nawrócenia, Ksiądz Proboszcz zachęcał wiernych do głębszego zaangażowania w praktyki pokuty, modlitwy i miłosierdzia w okresie Wielkiego Postu. – Często zastanawiamy się nad fenomenem bardzo licznej obecności wiernych na Mszy św. w Środę Popielcową. Jest w tym zjawisku poczucie niewystarczalności naszego dotychczasowego stylu życia i chęć poprawy, która wyraża się w decyzji rozpoczęcia drogi pokutnej, określanej przez Kościół jako Wielki Post. Liturgia wskazuje na wewnętrzny charakter pokuty: ona nie jest dla oczu innych – „nie po to, żeby was widzieli”, ale ma przede wszystkim polegać na nawróceniu serca. Kaznodzieja wskazywał, że popiół jest symbolem przemijalności. Ks. prał. Jan Biedroń wskazał również na konieczność refleksji nad własnym życiem i potrzebę pojednania z Bogiem i bliźnimi. – Zewnętrzny gest posypania głowy popiołem tylko symbolizuje to, co ma się dokonać wewnątrz człowieka. (…) Post jest po to, żeby zyskać wolność i otworzyć się na nowość zjednoczenia z Jezusem Zmartwychwstałym. Może warto dzisiaj zastanowić się głębiej nad wewnętrzną stroną postu i nawrócenia, do której zachęca nas Słowo Boże. Wewnętrzna przemiana domaga się weryfikacji naszej hierarchii wartości, co jest dla nas najważniejsze w życiu. Potrzeba podjąć drogę „formacji serca”, w celu przezwyciężenia obojętności. Twoje serce bije nie tylko dla ciebie, a więc niech bije dla Boga, dla drugiego człowieka. Wyruszając dzisiaj pokutną drogą Wielkiego Postu pozwólmy Chrystusowi, by przemienił nas wewnętrznie przez: jałmużnę – by dzielić się sobą z drugim, post – by porządkować swoje wnętrze i modlitwę – by dzielić się sobą z Bogiem.
Po homilii duchowni posługujący w parafii posypali popiołem głowy wiernych wypowiadając słowa: “Z prochu powstałeś i w proch się przemienisz” bądź “Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Msza Święta została zakończona udzieleniem Bożego Błogosławieństwa.
