Nabożeństwo Drogi Krzyżowej, głęboko zakorzenionej w tradycji Kościoła, od wieków przyciąga wielu wiernych, którzy pragną wspólnie rozważać mękę Chrystusa. W wielu parafiach, to nabożeństwo pasyjne stanowi istotny element przygotowania do Wielkanocy.
Niezależnie od wieku czy stanu życiowego, wierni naszej parafii gromadzą się, by przejść przez kolejne stacje Męki Pana Jezusa. Dzieci pod opieką dorosłych, młodzież poszukująca odpowiedzi na pytania o sens cierpienia, a starsi, z doświadczeniem życiowym, szukający pokrzepienia i nadziei – wszyscy znajdują w tym nabożeństwie głęboki sens.
Wspólne przeżywanie Drogi Krzyżowej ma także wymiar społeczny. To czas dzielenia się wiarą, modlitwą i osobistymi myślami nad męką Chrystusa. W naszej parafii teksty rozważań na dany dzień przygotowują wyznaczone wspólnoty. Poprzez te refleksje, wierni mają okazję do głębszego zanurzenia się w tajemnicy Paschalnej oraz do zastanowienia się nad swoim własnym życiem w kontekście Ofiary Jezusa.
Wszystkie nabożeństwa Drogi Krzyżowej, które odbywają się w naszej parafii, cieszą się licznym uczestnictwem wiernych. Bez względu na godzinę, o której są odprawiane, parafialna społeczność gromadzi się z oddaniem i zaangażowaniem, aby razem przeżyć tę świętą Drogę ku zbawieniu.
Nabożeństwo po Mszy Świętej godzinie 8:00 rano, dedykowane starszym wiernym, gromadzi liczne grono osób, które chcą rozpocząć swój dzień od modlitwy i refleksji nad męką Chrystusa. To czas, w którym starsi członkowie parafii mogą znaleźć umocnienie, doświadczając modlitwy wspólnotowej.
Nabożeństwo o godzinie 16:30, skierowane głównie do dzieci, młodych i ich rodzin, również przyciąga wielu uczestników. Rodzice chętnie uczestniczą w tej modlitwie razem ze swoimi dziećmi, tym samym dając świadectwo swojej wiary.
Natomiast nabożeństwo o godzinie 17:30, dla dorosłych, jest okazją dla wielu pracujących osób, aby zakończyć swój dzień w modlitwie i kontemplacji. Pomimo zmęczenia po dniu pracy, wierni gromadzą się, aby wspólnie przemierzyć Drogę Krzyżową.
Droga Krzyżowa, zgromadzając wielu wiernych, staje się więc czasem nie tylko osobistej refleksji, ale również budowania wspólnoty i doświadczenia zbawczej miłości Bożej. To czas, który pobudza nas do działania, do dzielenia się miłością i miłosierdziem z innymi, by stawać się świadkami Chrystusa w codziennym życiu.
