O parafii

Informacje

Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy – kościół rzymskokatolicki w tarnobrzeskiej dzielnicy Serbinów. Budowla powstała w 1984 roku z inicjatywy arcybiskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka. Budowę kościoła powierzono późniejszemu proboszczowi parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy Michałowi Józefczykowi.

Architektura

Kościół składa się z kościoła górnego, dolnego i przylegających do nich budynków. Budynek zaprojektowany został przez Gerarda Pająka. Powstały w latach 80. XX wieku kościół reprezentuje nurt postmodernistyczny. Ogromna świątynia posiada nowoczesny geometryczny kształt i formę, jednak w swym zamyśle autor wzorował się na gotyckich katedrach. Nad centralnym wejściem znajduje się ogromne prostokątne okno witrażowe, spełniające tę samą funkcję co średniowieczna rozeta. W prawe skrzydło świątyni, ustawione w kierunku wschodnim, wkomponowano ogromne wertykalne okna. Skrzydło to podzielono na 5, niejako osobnych części, niejako przestrzeń wyodrębniona na osobne przedsoborowe ołtarze nawowe, mimo iż, świątynia powstała 20 lat po II soborze watykańskim. Na sklepieniu widocznie zarysowano sklepienie, a geometryczne trójkąty przywołują na myśl gotyckie sklepienia krzyżowo-żebrowe. Podobnie jak w najznamienitszych katedrach XIII wiecznej Europy, w kościele znajduje się empora (antresola, galeria). Rozciąga się ona od ołtarza, aż do wejścia głównego. Wyjątkowo wysoka dzwonnica przypomina monumentalne gotyckie wieże. Podobnie jak w wiekach średnich, dzwonnica została usytuowana po zachodniej stronie.

Budowa kościoła przypada na lata stanu wojennego w Polsce, Był to czas powszechnego marazmu gospodarczego i społecznego. W kraju pogrążonym w kryzysie politycznym i gospodarczym, w którym brakowało podstawowych materiałów budowlanych, świątynie były jedynym miejscem, w którym realizowano odważne dzieła architektoniczne. Kościół zdecydowanie wyróżnia się i dominuje nad osiedlem z szarej płyty (w XXI wieku.

Górny kościół

Ołtarz kościoła górnego składa się z trzech części: św. Michała Archanioła, Krzyża, Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Całość wykonana jest w formie mozaiki. W lewej stronie ołtarza znajdują się demony atakujące ludzi. Pod koniec części pierwszej ołtarza tłum ludzi staje się falami. Oddziela ich Archanioł Michał i laską przygania w stronę Krzyża i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. W części środkowej znajduje się ogromny krucyfiks. Nie ma konkretnych wyobrażeń ludzi czy demonów, ale zachowano symbolikę fal. Poszczególne osoby pojawiają się w prawej części ołtarza – już jako modlące się i wielbiące Boga, z krzyżami w dłoni. Podobną stylistykę mozaiki zachował boczny ołtarz Miłosiernego Jezusa. Lewa, boczna nawa wypełniona jest czterema witrażami nawiązujących do ewangelicznych uczynków miłosierdzia. W prawych, bocznych nawach znajdują się płaskorzeźby polskich świętych. W kościele górnym znajduje się bardzo duża antresola. Chór kościoła wypełniają obrazy. Znajdują się tam też potężne organy.

Dolny kościół

Dolny kościół jest znacznie mniejszy. Głównym elementem ołtarza jest mosiężna płaskorzeźba Ostatniej Wieczerzy. Obecnie znajduje się w nim także wydzielona Kaplica Adoracji Najświętszego Sakramentu z mozaikowym ołtarzem.

Kompleks budynków

Na terenie budynku głównego oprócz budynków przeznaczonych dla duszpasterzy znajdują się także: sala parafialna, salki spotkań dla grup działających w parafii, przedszkole, ochronka i hospicjum. Przy wejściu do kościoła ustawiono figury Czterech Ewangelistów. Na fasadzie namalowano ogromny fresk Matki Bożej Fatimskiej.

Galeria

W przygotowaniu

Relikwie

W główny ołtarz górnego kościoła wkomponowano relikwie świętych i błogosławionych:

  1. Adama Chmielowskiego (23 maja 2004)
  2. Anieli Salawy (18 grudnia 2011)
  3. Charbela Makhloufa (24 lipca 2014)
  4. Czesława Odrowąża (30 września 2012)
  5. Edmunda Bojanowskiego (23 maja 2004)
  6. Faustyny Kowalskiej (23 maja 2004)
  7. Jana Beyzyma (23 grudnia 2012)
  8. Jana Bosko (31 stycznia 2007)
  9. Jana Bożego (17 maja 2015)
  10. Jana Pawła II (11 października 2012)
  11. Jerzego Popiełuszki (13 października 2013)
  12. Joanny Beretty Molli (25 maja 2005)
  13. Matki Teresy z Kalkuty (23 maja 2004)
  14. Michała Sopoćki (28 września 2014)
  15. Ojca Pio (23 maja 2004)
  16. Ryty z Cascii (16 sierpnia 2015)
  17. Zygmunta Gorazdowskiego (15 kwietnia 2007)

Dzwonnica

Na dzwonnicy znajdują się dzwony: Maria, Michał, Maksymilian. Po raz pierwszy zabiły 25 marca 1984.

Organy

W świątyni znajdują się 40 głosowe organy piszczałkowe o trakturze elektro-pneumatycznej, wybudowane w 1993 roku

Witraż

W tyle kościoła pozostawiono ogromne okno, aby świątynia była widna. W latach 90. w celu ochrony piszczałek organowych okno zasłonięto witrażem. Kilkuletnie prace ukończono w 1997 r. Przedstawiono w nim historię cudownego obrazu/ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Autorem projektu jest Maciej Kauczyński. Wykonanie Pracownie witraży – Krzysztof Paczka, Andrzej Cwilewicz.

Obrazy

Autorem większości obrazów znajdujących się w świątyni jest Stanisław Dudek. Obrazy w większości są reprodukcją, powieleniem wyobrażeń innych malarzy.

Telewizja

Od 10 czerwca 2010 r. w sieci Telewizji kablowej Tarnobrzeskiej Spółdzielni Mieszkaniowej transmitowany jest całodobowo obraz i dźwięk z kościoła.

client-image
client-image
client-image
client-image
client-image